De Rite van de baarmoeder: De 13e Rite van Munay-Ki .

Onlangs heb ik met een groep van 13 vrouwen deelgenomen aan een bijzonder ritueel en deze ook ontvangen: De Rite van de baarmoeder ook De 13e Rite van de Munay-Ki genoemd. Het getal 13 staat voor de 13 manen, een Maya-alternatief voor onze 12 maanden. De Maya hadden 13 maanden (manen) van 28 dagen.

Dit ritueel is een helende energieoverdracht vanuit de kosmische baarmoeder, waarbij
de vrouwelijke kracht kan worden gereactiveerd daar waar deze verloren is gegaan door bewuste en onbewuste pijn en verdriet van onze moeders en grootmoeders. Maar ook door een opgelopen kwetsuur in dit leven en zelfs door verwondingen uit andere levens. Het ritueel kan een meer natuurlijke balans brengen in je moederschoot van creatie en geboorte van leven met als uitgangspunt: "De baarmoeder is geen plek is om angst en pijn in te bewaren". Deze angst en pijn mag en kan, waar deze verwerkt is, getransformeerd worden. Dit ritueel is een prachtige ondersteuning daarbij.

Water uit een rivier, bron, beek enz. speelt een belangrijke rol in deze ceremonie. Mensen bestaan voor zo'n 80% uit water. We zijn ook in de baarmoeder gevormd. Water heeft een geheugen en neemt de informatie van je vragen op en kan deze ook weer transformeren. Het water dat iedere vrouw meebracht werd bij elkaar in een kom gegoten en na de Rite weer verdeeld om mee naar huis te nemen. Een deel blijft in de kom en wordt teruggegeven aan de aarde, rivier, zee of meer, daar waar de Rite plaatsvond. Een prachtige manier om de getransformeerde informatie te verspreiden!

Een steen wordt gebruikt voor dat wat je los wil laten, deze wordt voor het uiteindelijke ritueel in het water nabij de plaats van het ritueel gegooid.
 
De roos als symbool van liefde wordt gebruikt voor dat wat je wil integreren in je leven en neem je mee naar huis waar hij je daaraan nog kan helpen herinneren.

Het was heel bijzonder om in verbinding met andere vrouwen mijn verhaal te delen en dat van hen te horen, elke vrouw met haar eigen persoonlijke reden om deel te nemen. En zo ook in de tweede ronde waarin je in een kleiner groepje kon vertellen over de periode dat jouw moeder zwanger was van jou. Er was vooral herkenning!
In de kennismakingsronde heb ik een voor mij indrukwekkend gedicht voorgelezen dat ik kort daarvoor tegen kwam. Een gedicht dat me heel erg raakt. Het is geschreven door Gerdine Smit.

Erfenis

Zeven vrouwen achter mij in lijn

Grootmoeders moeder en verder

Uit wie ik geboren ben

Ga

Zeggen ze

Verder

Dan onze gevangenheid

Tijd is nu

Door ons

In jou

Verder

Meer zeiden

Ze niet

Dus

Ik ga

                                                                 ...en dat is wat ik doe!

Het meest indrukwekkende deel ervaarde ik tijdens de voorbereiding in je eigen gecreëerde heilige ruimte met de steen en de roos. Ursula begeleidde ook dit deel op liefdevolle wijze met haar prachtige sjamanendrum! Het meest liefdevolle deel was het ontvangen van de Rite zelf.

Zo'n bijzonder ritueel moet je vooral zelf ervaren! Onze baarmoeders waardoor al het menselijke leven op aarde komt verdienen deze aandacht en hebben het nodig. Daarom is het zo fijn dat deze Rite doorgegeven kan worden zoals je hem ontvangen hebt. Ik ben benieuwd naar de uitwerking van deze mooie middag!